8 Temmuz 2013 Pazartesi

yeldeğirmenlerim dönüyor, dönüyor...

rüzgar bir taraftan ese dursun...

değil mi ki onca yaşanmışlık elbet günün sonunda yanına, yastığına, cebine, ruhuna kar, o vakit, varsın ruzgar ese dursun. yel değirmenlerim dönmeyeli, altında birilerini serinletmeyeli olmuştur uzun, varsın şimdi dönedursun.

aylardan benim ayım, gunlerden benim günüme ise on var. bazen durup düşünüp hızına yetişemediğime yandığım zamanın, bazen de hiç geçmemesine kızgınım. bazen çatlayacağım sandığım kahkahamın bazen de çaresizlikten yaşlarımın kurbanıyım. bazen birşeyler eksik ya da bazen birşeyler fazla. gün olur planların içinde plansız kalır ya da gün olur plansızlığa kuvvet akışına koyar giderim. dilime, elime, gücüme kuvvet deyip de saldırabildiğim hayattan, bazen tuttuğumu koparır, bazen de bir kuru dala tav kalırım. hepsi benim için diye, döndürür değirmenleri gulumserim, "ben beni bilirim".. de "gel gör anlatamam".

ondan diyorum, rüzgar bir taraftan ese dursun.

arada yastık altında kalmışlarımı da çıkartırım biraz. yaştan değil, yaşanmışlıklardan alırım; elim, avcum, dolar, taşar. onlar bana bakar da ne yapacağımı bilmeden, bense onlara sadece bakarım. kızdığımı hatırlar ama kıymetsiz bulamam, belki kendi kararsızlığımı bulurum. yanlış aramam ama yanılgı bulurum. keyfinden dört köşeye koyar, bazen aynı renkleri bir tarafa ayırırım. anlarım ki, arada havalandırmak gerekirmiş, bazılarında geç kaldığımı anlarım. keşke'siyle barışamam ama onun da lekesini, sarısını severim. iyi ki.. derim.
nedenlerin, nedensizliklere zaferidir durup durup bir daha düşündürenler, ya da nedensizlik bir kader midir?





rüzgar hep eser, onun varoluş nedeni budur.
değirmenlerimse döner, rüzgar nerden eserse. 
esen her rüzgar, benim yeniden varoluşumdur.
iyi ki doğdum.

0 tropikal esinti var..: