yeniden izmir hayatında ise insanın, nicedir kaybolduğu ve kahrolduğu bir istanbul ise gerisinde kalan, uzun uzun denizi seyretmenin, seyrederken ne kadar akreple yelkovan kavuşması olmuştur saymamasının vardır elbet nedeni..bir yandan yeni şehir kokusunu içine çekip, bir yandan yoldan geçenleri dalıyorsan seyre, bir yandan yeşil çayını yudumlarken yaseminli,bir yandan doluyorsa gözlerin, bir yandan da işte, zamanın pahasına düşünürsün.. ne kadar çok hikaye var dersin.
Bazıları bitmiş, bazıları yarım kalmış, bazıları hala yazılan kocaman bir hikaye rulosu gibi.Çektikçe birilerine denk geliyor, geldikçe de uzun uzun düşünüyorsun.
Bazen, bitenlere yeni sonlar yazma hevesin geliyor içine, içini bir kelebek ordusu sarıyor, sonra düşünüyorsun ve hevesin kaçıyor. Biraz daha çekiyorsun , bu kez yarım kalanlara bir son yazasın geliyor, korkuyorsun, elin gitmiyor. Bazense diyorsun ki kahramanları değiştirsem, biraz da yeni kahramanlar yaşatsam, sanki olmuyor, konuk kahramanın ötesine geçmiyor, sonra büyüsü kaçıyor.
Hikayeler kendi sonlarını kendi yazıyor aslında.. senin gücün buna yetiyor mu, bilmiyorum.
Görünenle gerçeklik, yazılanla yaşanan bir olmuyor. sonra geliyoruz aynı yere. var evet, "hayatta herşeyin bir nedeni var".
Her nedenin de başka bir hikayesi. her hikayenin başka bir kahramanı.
Belki o gün bu gün değil, bu yıl değil ama var bir nedeni.
Belki de gerçekten mutlu son değil, aslolan hikayenin değeri. ama yine de mutluluk bir varış noktası değil, mutluluk verdiğin kararlarla yol aldığın bir yaşam biçimi.
Tüm şehrin ışıkları denize vurdu şimdi.
Gökyüzünde de birkaç ışık var.. hareketli. ikinci yıldızdan sağa, sonra dümdüz.. sabaha kadar gidecek gibi..
merhaba yeni sayfalar.
merhaba yeni hikayeler.
kimbilir belki bir yerlerde yeniden aynı hikaye oluverirler...
0 tropikal esinti var..:
Yorum Gönder