1 Şubat 2012 Çarşamba

Gel gunahin boynuma gel...

Isin en zor tarafi icindeki bitmek bilmez isyani bastirmaya calismak. Zaten basarili olabilseydim su an bu isyan baloncuklari icimi germek yerine anca anca yuksek bir ses cikartmis ama gunun sonunda patlamis dagilmis olurdu.. Balondu sondu derdim, rahata ererdim!Yorgunlugumdan mi cikiyor tum bu sorunlar yoksa bu aralar "secilmis"leri mi oynamak gorevim bilemedim.. zamansizliga isyan ettigim zamanlari mumla ariyorum.. En azindan makul ve mutlu zamansizliklardi!

Zamanin kendi boyutunda biraz daha yeri var midir acaba?
Ya da madalyalar giriste sagda mi kaliyor?

Ama bende kabahat. Uzundur almadim mizanimi onume, yapamadim hesabimi muhakememi,
sadece gelene gidene govdemi bir guzel siper ettim diye geciniyorum.
Aferin diyorum yikilmadin yine!
Aferin.. On numara bes yildiz..

Icimdeki seri katile dur demezsem olmayacak..
Yaziyorum ki yuzume vursun
Yaziyorum ki prenses'in uykusu acilsin!

vakitsiz gidisi de unutmadan,
"guzellik", "iyilik", "saglik" istesin

Gerisi bos olsun, gerisi zaten yazilmamis hikaye kalsin...

O zaman muzik baslasin...

http://www.youtube.com/watch?v=WYXwcY8FR2c&feature=youtube_gdata_player


mumlari yaktim, bir umit once.
Aynaya baktim surdum kokular
Bir cizik attim kara kapliya vah,
Vah yine kismet bana yeni acilar...

Gel gunahin boynuma gel,
Dur birazcik bir ara ver...